کمپینگ و آفرود با لندروور دیفندر 2023

جیپ رانگلر در صحنه آفرود در ایالات متحده تسلط دارد، اما در سفرهای بین المللی با نام متفاوتی روبرو خواهید شد که مترادف با فتح زمین های سخت است: Land Rover Defender. از حمل پرسنل در معادن سنگ مرمر کارارا ایتالیا گرفته تا گشت و گذار در زمین های کشاورزی سرسبز انگلستان و عبور از صحرای خشن نامیبیا، لندروور دیفندر از زمانی که در سال 1983 وارد شد، همراهی سرسخت برای کسانی بوده است که در ورای انتهای سنگفرش کاوش می کنند. یک ده. اما در سال 2020، اسب کار کلاسیک با یک Defender کاملاً جدید جایگزین شد – که به طور رسمی برای اولین بار از اواسط دهه 1990 در ایالات متحده ارائه شد – که ساختار بدنه روی قاب اصلی را کنار گذاشت. یک بدنه آلومینیومی و فضای داخلی مجلل.

دیفندر جدید با ترکیب کابینی مجلل با نوید توانایی‌های همه‌جانبه، به سرعت به یک انتخاب محبوب در حومه‌های طبقه متوسط ​​آمریکا تبدیل شد و بچه‌ها را به مدرسه می‌برد و مواد غذایی را از سوپرمارکت به خانه می‌برد. اما سفر اخیر برای شرکت در مسابقات Land Rover Trek یادآور این نکته بود که دیفندر فقط قابلیت آفرود را با ظاهر مربعی و نشان لندرور پیشنهاد نمی کند. در طول مدتی که با برنامه Trek – یک ماجراجویی طاقت‌فرسا دو روزه برای آموزش کارکنان نمایندگی‌ها طراحی شده بود – دوباره با برنامه‌های خارج از جاده Defender آشنا شدیم، زیرا این دیفندر برای یک شب به خانه سیار ما تبدیل شد.

چادرهای پشت بام، ابزار افزودن دنده (و وزن)

در مسابقه Trek کارکنان خرده‌فروشی – به‌علاوه گروهی از روزنامه‌نگاران – در حال رانندگی با Defender 110s 2023 هستند. واضح ترین تغییر در وسایل نقلیه Trek، چادر پشت بام Roofnest Falcon Pro است که 3995 دلار قیمت دارد و 180 پوند وزن دارد. دیفندرز همچنین مجهز به وینچ اخطار الکترونیکی با کنترل از راه دور، ورودی هوای غواصی، جعبه دنده نصب شده در کنار کابین و یک سپر جلویی قوی تر برای محافظت از اجزای مکانیکی حیاتی در برابر سنگ های بیرون زده است. موارد دیگر شامل یک یخچال ARB در قسمت بار، یک پنل خورشیدی مستقر در بالای چادر، دو ظروف آب نصب شده در بیرون، و بالابرهای دست و پا که از کاپوت تا سقف کشیده می‌شوند تا شاخه‌های درختان را در مسیرهای باریک از مسیر خارج کنند.

تمام این تجهیزات متصل به Defender تجربه رانندگی در جاده را به شدت به خطر می اندازد. وزن اضافی، شتاب گیری را به تمرینی برای صبر تبدیل می کند، به ویژه با توجه به اینکه مدافعان ما از موتور پایه 2.0 لیتری توربوشارژ چهار خطی استفاده می کردند. 296 اسب بخار تولید شده توسط آن موتور برای رانندگی روزانه با 110 تغییر نیافته کافی است، اما با افزایش وزن، آرزو می‌کنیم که ای کاش موتور شش سیلندر خطی 395 اسب بخاری یا حتی V-8 سوپرشارژ 518 اسب بخاری را داشتیم.

وزن اضافه شده همچنین به این معنی است که ترمزها برای متوقف کردن دکل باید بسیار سخت تر کار کنند. چادر پشت بام و سایر تجهیزات نصب شده در بیرون نیز به طور قابل توجهی مرکز ثقل را بالا بردند و از ما می خواستند هنگام حرکت در بزرگراه های پرپیچ و خم دو خطه ایالت نیویورک و ورمونت احتیاط کنیم. به‌علاوه، در سرعت‌های بالاتر از 50 مایل در ساعت، چادر و دیگر برآمدگی‌ها صدای باد را به زوزه‌ای کرکننده‌ای تشدید کردند.

بر فراز صخره ها

اما به نظر نمی‌رسد که بار سنگین‌تر هنگام مقابله با چالش‌های آفرود که توسط لندروور در ملک خود در منچستر، ورمونت تعیین شده بود، روی دیفندر تأثیری نداشته باشد. در یک سری از مسیرهای زمینی، دیفندر با اطمینان از تپه های پوشیده از گل بالا رفت و به طرز ماهرانه ای روی صخره های بزرگ حرکت کرد. تجربه داخل به طرز شگفت‌آوری آرام و آرامش‌بخش بود، با فنرهای هوای استاندارد که ضربه‌ها را جذب می‌کردند و کابین را نسبتاً در سطح بالای توپوگرافی مواج نگه می‌داشتند. حتی با وجود وینچ Warn که به سپر جلو وصل شده بود، 110 دارای زوایای نزدیک و خروج عالی بود که امکان چابکی چشمگیر را در فضاهای تنگ و در تپه‌های شیبدار فراهم می‌کرد. ما هرگز صفحه اسکید جلو را خراش ندادیم یا SUV را با ضخامت بالا نکشیدیم، به‌نظر می‌رسد Defender ما را برای یافتن چالش‌های سخت‌تر تلاش می‌کند.

برخلاف دیفندر اصلی، 110 جدید از فناوری برای مقابله با مسیرهای دشوار آفرود استفاده می کند. شروع یکی از دوره‌ها با یک افت تقریباً 45 درجه از شیب سنگی همراه بود، اما کنترل سرازیری وسیله نقلیه به راحتی سرعت ما را کنترل کرد و ما را مجبور کرد تا روی اجتناب از بزرگترین موانع در مسیرمان تمرکز کنیم. سیستم تعلیق بادی قابل تنظیم ارتفاع نیز در یک چالش دقت مفید بود، جایی که ما وظیفه داشتیم مدافع خود را هدایت کنیم تا به مخروط های آویزان با هدفی که روی سقف ما چسبیده بود ضربه بزنیم. سیستم تعلیق بادی با قابلیت تنظیم ارتفاع به ما این امکان را می داد تا وسیله نقلیه را بالا یا پایین بیاوریم تا مسیر درست را برای برخورد با یک مخروط با هدف قرار دهیم. دوربین پشتیبان به همراه مجموعه ای از نماهای دوربین دیگر نیز نقش مهمی در ظرافت Defender در مسیر تنگ و پرپیچ و خم در جنگل ایفا کردند.

با وجود مصالحه در بزرگراه، وقتی شب توقف کردیم، ما به خاطر تمام وسایلی که مدافع ما حمل می کرد سپاسگزار بودیم. یخچال بعد از یک روز طولانی و خسته کننده آب خنک را برای ما فراهم کرد و همچنین مواد لازم برای پخت شام را حفظ کرد. برپایی چادر روی پشت بام ما بسیار راحت بود، با مکانیزم تاشو هیدرولیکی پس از یک فشار سبک به سمت بالا، چادر را به آرامی باز کرد. هنگامی که برپا شد، چادر راحت بود – با کفی نرم و فضای کافی برای یک نفر – و گرم بود و به ما اجازه می‌داد از زمین سرد اجتناب کنیم زیرا دما در شب به 50 درجه پایین می‌آمد.

هنگامی که به ترووی ایالت نیویورک برگشتیم تا به مقر جگوار لندرور در ماهوا، نیوجرسی برگردیم، به سرعت به یاد مبادلاتی افتادیم که با حمل چند صد پوند تجهیزات روی پشت بام همراه بود. اما شایستگی مدافع در همه جای زمین و شب دنج ما در چادر ما را به خود جلب کرده بود. ما دیگر نگران شتاب ضعیف و هندلینگ نامناسب نبودیم، در عوض سرعت خود را برای قدردانی از حومه زیبای نیویورک کاهش دادیم، زیرا برگها رنگهای پاییزی خود را به خود گرفتند.