ساخت و سازهای Schorr در آن زمان عجیب بودند. اما از آن زمان ولبرن شاهد تبدیل واگن جنرال موتورز به یک هات میله مدرن عزیز بوده است. او می‌گوید: «چند سال پیش، در آغاز آن، متوجه آن شدم. برخی از دوستان از مجموعه Bulgari اخیراً با دو Roadmasters تغییر یافته از او دیدن کردند. ولبرن می گوید: «این پدیده جالبی است. برای من سخت است که «عملکرد» و آن وسیله نقلیه را در یک جمله قرار دهم.»
این محتوا توسط شخص ثالث ایجاد و نگهداری می شود و برای کمک به کاربران در ارائه آدرس ایمیل خود به این صفحه وارد می شود. ممکن است بتوانید اطلاعات بیشتری در مورد این و محتوای مشابه در piano.io بیابید
Roadmaster به عنوان یک حمل و نقل خانوادگی رسمی و قدیمی راه اندازی شد. اد ولبرن، که قبل از اینکه رئیس طراحی جهانی جنرال موتورز شود، روی آخرین واگن عقب جنرال موتورز کار می‌کرد، می‌گوید: «فکر می‌کنم مردم به واگن احترام می‌گذاشتند، اگرچه این دوره زمانی بود که واگن‌ها در راه بودند. خانواده های اوایل دهه 90 رانندگی مینی ون و فورد اکسپلورر می کردند. یک استیشن واگن تا حدودی ناخوشایند بود، هم در خط ترک مدرسه و هم در خط صحنه. پتانسیل Roadmaster برای Martyn Schorr مشهود بود که آژانس او روابط عمومی ساحل شرقی را برای برند tri-shield در طول آن دوره مدیریت می کرد. “من ساخت دو Roadmasters را برای [Buick fanatic] Schorr می‌گوید نیکولا بولگاری با 502 موتور جعبه‌ای. این خودروها، یک سدان و یک واگن که نسخه‌های نهایی هر سبک بدنه بودند، توسط Specialized Vehicles Inc.، سازنده خودروهای مفهومی معتبر در حومه دیترویت، سفارشی‌سازی شدند.
شور می‌گوید: «آنها جنگجویان جدی جاده‌ای بودند – پیچیده، سریع و سریع. همه چیز سفارشی بود، از جمله ترمزهای دیسکی برمبو چهار چرخ، سیستم‌های تزریق سوخت برای 502s، چرخ‌های سفارشی با نمادهای کلوزونی بیوک در کلاهک‌های مرکزی، و خنک‌کننده‌های نوع NASCAR برای انتقال، موتور و قسمت عقب.
یک نابهنگام در زمان جدید، آخرین واگن بیوک رودمستر (1991-1996) بیش از یک دهه وارد عصر خودروهای کوچک شده با نمای بیرونی کم‌رنگ شد. دارای گلگیرهای دامنی، پوشش چوبی و سه ردیف صندلی بود. زمانی که Roadmaster و برادران پلتفرم B آن (شورولت کاپریس و اولدزموبیل کاستوم کروزر) ظاهر شدند، تقریباً تمام خودروهای جدید طرح‌های یکپارچه بودند. واگن‌های سایز کامل جنرال موتورز برای سال 91 دایناسورهای بدنه روی قاب، با قدرت V-8 و دیفرانسیل عقب بودند که الگوی ایده‌آلی برای یک ماشین عضلانی خوابیده بود.
در حالی که زندگی خود را به عنوان یک واگن کاپریس آغاز کرد، سقف بلند استیو موریس مسابقه دهنده، راه راه های استاد جاده خود را به دست آورده است. پس از اینکه کاپریس در مسابقه‌ای در سال 2010 دیواری را خراش داد، او می‌گوید: «تصمیم گرفتم آن را به یک استیشن واگن چوبی تبدیل کنم. در زیر کاپوت، یک موتور 9.4 لیتری V-8 توئین توربوی سفارشی زندگی می‌کند. این 4500 اسب بخار قدرت دارد.
