توسعه خودروهای جنرال موتورز و لاکهید مارتین (LMV) در حال انجام است و این دو شرکت قصد دارند تا اواسط دهه اول این خودروها را تحویل دهند. همانطور که از نامش پیداست، LMV یک وسیله نقلیه به ماه است که ممکن است نقشی در ماموریت آتی آرتمیس سازمان ملی هوانوردی و فضایی (ناسا) ایفا کند که قصد دارد بشر را بیش از 50 سال پس از پایان این پروژه به ماهواره زمین برگرداند. ماموریت های آپولو
با این حال، هیچ تضمینی وجود ندارد که این وسیله نقلیه قمری توسعه یافته مشترک برنده قرارداد ناسا و انجام این سفر شود. در زمان نگارش این مقاله، ناسا درخواستی برای اطلاعات (RFI) برای آنچه که وسیله نقلیه زمینی قمری (LTV) برای این ماموریت می نامد منتشر کرده است. آژانس فضایی آمریکا قصد دارد قبل از پایان سال یک درخواست پیشنهاد (RFP) منتشر کند، در آن زمان فروشندگانی مانند جنرال موتورز و لاکهید مارتین می‌توانند پیشنهادهای تجاری برای این پروژه ارائه دهند و ناسا بعداً به یکی از این فروشندگان قرارداد منعقد خواهد کرد. صرف نظر از نتیجه، جنرال موتورز و لاکهید مارتین آماده ساخت و تولید LMV با یا بدون بودجه دولتی هستند.
“[This is] درک هاجنز از لاکهید مارتین در جریان یک رویداد رسانه ای در میلفورد پروینگ گراند جنرال موتورز در میشیگان گفت: یک وسیله نقلیه 100 درصد برای صنعت توسعه یافته است. دو شرکت آمریکایی ما را به اینجا آوردند تا پرده روند توسعه LMV با کاربری تجاری را کنار بزنیم.
DIL-y DIL-y
با این حال، آزمایش چنین وسیله‌ای در سیاره ما، با توجه به تفاوت‌های محیط زمین و ماه، کار دشواری است، که دومی شامل دهانه‌های بزرگ، نوسان دمای تقریبی 500 درجه فارنهایت، و کشش گرانشی حدود یک ششم است. از سنگ مرمر آبی که ما آن را خانه می نامیم. بنابراین، جنرال موتورز با استفاده از داده های ارائه شده توسط لاکهید مارتین، سطح ماه دیجیتالی را ایجاد کرد. سپس خودروساز این اطلاعات را در شبیه ساز Driver-in-the-Loop (DIL) خود در میدان آزمایش میلفورد تغذیه می کند.
اگرچه DIL یک جزء ضروری برای توسعه LMV است، استفاده از آن پروژه های متعددی را در بر می گیرد. در واقع، DIL کلید زمان توسعه کوتاه GMC Hummer EV بود، که از ایده به خودروی کامل در حدود دو سال رسید – تقریباً نیمی از زمانی که معمولاً GM برای تکمیل این فرآیند طول می‌کشد.
به سهولت نسبی مهندسان جنرال موتورز می توانند دینامیک خودرو را با استفاده از DIL تغییر دهند. آیا وسیله نقلیه مجازی تعداد زیادی چرخش بدنه را نشان می دهد یا خیلی مشتاق است دم خود را از گوشه بیرون بکشد؟ تنها چیزی که لازم است چند تغییر در مجموعه داده ها برای تنظیم ویژگی های دینامیکی سیستم تعلیق خودرو است.
جنرال موتورز از به اشتراک گذاشتن هزینه DIL با ما خودداری کرد. با این حال، یکی از سخنگویان شرکت به ما اطلاع داد که DIL فقط برای صرفه جویی در لاستیک و سوخت برای خود هزینه بیشتری پرداخت کرده است – مواردی که خودروساز برای زمانی که یک خودرو تحت آزمایشات توسعه در دنیای واقعی قرار می گیرد، پرداخت می کند. این بدان معنا نیست که DIL جایگزینی برای چنین آزمایشی است. در عوض، این راه‌اندازی به مهندسان جنرال موتورز اجازه می‌دهد تا زمانی که زمان آزمایش آن در محیط‌های واقعی فرا می‌رسد، روی توسعه پروفایل‌های دینامیکی امیدوارکننده‌تر (و حذف پروفایل‌های کمتر مطلوب) برای یک وسیله نقلیه معین تمرکز کنند.
با توجه به مسافت 238355 مایلی که – به طور متوسط - زمین و ماه را از هم جدا می کند، اولین توسعه دینامیکی LMV به شدت به اطلاعات جمع آوری شده از DIL متکی است. به منظور درک بهتر این فرآیند، جنرال موتورز و لاکهید مارتین به ما فرصتی دادند تا در منظره ماه مجازی DIL در یک LMV دیجیتال پرسه بزنیم.
در حالی که LMV تولیدی دارای کنترل های دستی است، همانطور که در ماه نورد ماموریت های بعدی آپولو، کابین DIL شامل فرمان و پدال های ترمز و گاز برای هدایت، توقف و شتاب دادن به LMV مجازی بود. به طور مشابه، لاستیک‌های تویل مانند در خودروی دیجیتال پیش‌بینی نمی‌شوند که به محصول نهایی برسند. در عوض، LMV قرار است تایرهای مشبکی را بپوشد که یادآور لاستیک های ماه نورد ماموریت های آپولو است. این نوع طراحی لاستیک کمتر احتمال دارد که گرد و غبار تیز و چسبنده روی سطح ماه را برانگیزد.
اگرچه انتظار می‌رود سرعت عملیاتی LMV به طور متوسط 5 مایل در ساعت باشد، اما خودروی مجازی GM و لاکهید مارتین که در DIL آپلود شده بودند تقریباً 12.5 مایل در ساعت رسیدند – سرعتی وحشتناک برای رانندگی در فضای کم گرانش روی سطوح سنگی و پر از دهانه. صادقانه بگویم، ما آرزو می‌کردیم در این منظره قمری تولید شده دیجیتالی اطلاعات بیشتری در مورد رانندگی با این وسیله نقلیه مجازی به اشتراک بگذاریم، با این حال، نمی‌توانستیم با بیماری حرکت مبارزه کنیم در حالی که شبیه‌ساز پارک موضوعی مانند DIL (چیزی که قبل از ورود به آن هشدار داده بودیم) کابین خلبان DIL). اگرچه ما تمام زمان اختصاص داده شده خود را صرف حداکثر استفاده از توان تولید شده توسط چهار موتور الکتریکی LMV کردیم (که کل خروجی آن توسط سخنگوی جنرال موتورز به سادگی “کم” توصیف شد)، دلتنگی ما را از قدردانی یا ارزیابی کامل باز داشت. تجربه رانندگی LMV
عزیزم صنعت
جنرال موتورز و لاکهید مارتین LMV را به عنوان یک وسیله نقلیه عمدتاً خودمختار پیش‌بینی می‌کنند که انسان‌ها تقریباً یک هفته از سال، دسته کنترل را اشغال می‌کنند. هدف این است که وسیله نقلیه خود را با کمترین نظارت برانیم و مهندس ارشد برنامه، برنت دیپ، بیان کرد که قابلیت های خودران LMV بر اساس دانش به دست آمده از فناوری خودروی خودران کروز و هندزفری سوپر کروز و اولترا کروز جنرال موتورز است. سیستم های کمک راننده
به همین ترتیب، LMV موتورهای خود را از طریق بسته باتری تغذیه می کند، مانند واحدهای به اصطلاح Ultium GM که در خودروهایی مانند GMC Hummer EV و Cadillac Lyriq آینده جای می گیرد. در میان تفاوت‌های بسته باتری LMV و باتری‌هایی که جنرال موتورز در خودروهای سواری خود قرار می‌دهد: بسته خودروهای قمری بر خلاف نمونه‌های کیسه‌ای، بر سلول‌های استوانه‌ای متکی هستند. به گفته دیپ، سلول‌های استوانه‌ای شکل بهتر با نوسانات دمایی زیاد ماه مقابله می‌کنند.
جنرال موتورز و لاکهید مارتین قصد دارند LMV عمر طولانی داشته باشد، به طوری که این دو شرکت انتظار دارند چندین گونه از این وسیله نقلیه را به ماه به عنوان ابزاری برای به حداکثر رساندن دوام تجاری پروژه بیاورند. دیپ گفت: «ما مریخ نورد یکبار مصرف نداریم.
اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، آژانس‌های فضایی – و شاید حتی ماجراجویان ثروتمند – در سرتاسر جهان برای استفاده از LMVهای توسعه‌یافته GM و لاکهید مارتین در طول مأموریت‌های قمری – یا صرفاً برای ضربه زدن، هزینه پرداخت خواهند کرد.
این محتوا توسط شخص ثالث ایجاد و نگهداری می شود و برای کمک به کاربران در ارائه آدرس ایمیل خود به این صفحه وارد می شود. ممکن است بتوانید اطلاعات بیشتری در مورد این و محتوای مشابه در piano.io بیابید
