یکی از دلایلی که این خریداران از مینی‌ون‌ها لذت می‌برند ارتفاع است – وسایل نقلیه به اندازه‌ای بلند هستند که می‌توانند دیدی از ترافیک داشته باشند. اما هنگامی که مینی‌ون‌ها و وسایل نقلیه کاربردی اسپرت جاده‌های ما را جمع می‌کنند، هیچ‌کس نمی‌تواند کسی را ببیند. در حال حاضر، از روی صندلی یک MR2 نمی توانید از طریق شیشه های رنگی یک Previa روبروی خود ببینید. و بدتر هم میشه ترس من به اندازه راه رفتن در سالن دبیرستان در محاصره اعضای باشگاه شطرنج هفت فوتی است که همگی محافظ های جیبی پوشیده اند. بدون شک آنها به مدرسه در پرویاس رسیدند. –فیل برگ
روی اسکیدپد، Previa دقیقاً وارد قلمرو خودروهای اسپورت نمی‌شود و با 0.70 گرم چسبندگی به زمین مادر می‌چسبد. این به اندازه پونتیاک ترانس اسپورت یا مزدا MPV نیست، اما شاید تعادل در رانندگی راحت باشد. Previa سرنشینان خود را به مراتب کمتر از پونتیاک تند تند تکان می دهد. با این حال، ما آرزو می کنیم که ای کاش تویوتا با لاستیک چاق تر و با مشخصات پایین تر نصب می شد.
بیشتر وجود دارد. روی دست‌ها و زانوهای خود فرود بیایید و متوجه خواهید شد که پانل دیواری روکش شده سمت چپ، یک چیز بزرگ که از پشت صندلی‌های جلو تا درب عقب امتداد دارد، یک تکه است. آستر درب بالابر نیز همینطور است. همینطور تیتر نازک. فرش هم همینطور. این پانل های تریم یک تکه نه تنها بسیاری از خطوط برش و شلختگی قابل مشاهده در داخل را از بین می برند، بلکه پتانسیل ایجاد جغجغه را نیز کاهش می دهند.
همه اینها قیمت لیست آرزوهای ما Previa LE، از جمله حمل و نقل را به 21843 دلار می رساند. این 2128 دلار بیشتر از “بهترین خرید” مزدا MPV V6 3.0i (C/D، می) ما است، ماشینی که ما هنوز آن را همه کاره ترین و ماشین مانند ترین مینی ون روی کره زمین می دانیم. البته، مزدا MPV نه می تواند با استایل الهام گرفته شده از Previa رقابت کند، نه می تواند با تناسب و پایان کابین خلبان Previa که به نظر می رسد توسط 30 یا 40 صنعتگر ژاپنی که هیچ توجهی به سود تویوتا ندارند، با دست مونتاژ شده است، رقابت کند. و هرگز در زندگی خود یک ساعت را مشت نکرده اند.
نقطه مقابل
مدل LE محرک عقب وعده تبدیل شدن به پرفروش ترین Previa را می دهد. تجهیزات استاندارد جامع است. اگر خودرو را برای خود سفارش می‌دادیم، تنها گزینه‌هایی که مشخص می‌کردیم ABS (1130 دلار)، شیشه‌ها و آینه‌های برقی (380 دلار) و – ما را به خاطر این موضوع ببخشید، اما نمی‌توانیم کمکی کنیم – سانروف برقی غول‌پیکر ( 1370 دلار) بالای صندلی وسط. ما معمولاً به سانروف ها پوزخند می زنیم، اما این یک جواهر است که سوراخی به ابعاد 32 در 40 اینچ ارائه می دهد که از طریق آن می توان موضوعات آسمانی را بررسی کرد. علاوه بر این، تویوتا 30 میلی‌متر ارتفاع سقف اضافی را به تمام Previaهای مجهز به سانروف (Previi?) اضافه میکند، به‌طوری‌که فضای سر داخلی مزاحم نمی‌شود. بعضی از مردم واقعا انجام دادن عرق کردن جزئیات
باشه حتما. این است جذاب‌ترین مینی‌ون موجود از نظر فنی، با موتور دو بادامکی آن که با زاویه 75 درجه‌ای خم شده و حدود یک اینچ زیر گذرگاه بین صندلی‌های جلو قرار دارد. (هر بار که به عقب وانت می‌رفتیم، همه نوجوان می‌شدیم: “بسیار خوب، من می‌روم، در حال حاضر بالای موتور راه می‌روم.”) اما نیروگاه چهار سیلندر کاملاً مخفی نیست. وقتی Previa از بزرگراه عبور می کند، متوجه می شوید؟ و چیدمان موتور وسط چیزی نیست که همسایگان را به آن ترغیب کند تقاضا شما ماشین چمن زنی را خاموش می کنید تا آنها بتوانند در مورد وسیله نقلیه پارک شده در مسیر شما بپرسند. نه آقا. چیزی که آنها می خواهند در مورد آن صحبت کنند این است که این مینی ون چقدر تمیز به نظر می رسد. و چیزی که آنها می خواهند بشنوند این است که آیا کار می کند یا خیر.
یکی از اهداف تویوتا ساخت «خودروی اسپورت مینی ون ها» بود، که این چیزی بود که شرکت را به دنبال طرح بندی موتور وسط-محرک عقب برانگیخت. این طرح به Previa مرکز ثقل پایینی می دهد، ممان اینرسی قطبی را کاهش می دهد و وزن را به طور مساوی توزیع می کند. در تئوری، حداقل. وقتی Previa LE خود را روی ترازو پارک کردیم، توزیع وزن آن تقریباً 53/47 جلو/عقب بود. این رقم خوبی است، اما فورد آئرواستار موتور جلو و فولکس واگن وانگون با موتور عقب تا حدودی متعادل هستند.
نقطه ضعف اصلی چیدمان موتور وسط این است که حفره‌ای برای نیروگاه به اندازه‌ای بزرگ است که فقط یک موتور چهار سیلندر را در خود جای دهد. بله، نیروگاه 138 اسب بخاری تویوتا و شانزده سوپاپ کار خوبی است – یا اگر مثلاً در یک Celica نصب می شد، خوب بود، جایی که می توانید جذابیت های آن را در محدوده 4000 دور در دقیقه و فراتر از آن افزایش دهید. . اما هنگامی که در حال رانندگی با یک مینی ون هستید، چیزی که می خواهید گشتاور زیادی در هنگام حرکت است و Previa به سادگی نمی تواند آن را تامین کند. پرتاب ترمز پا به زمین حتی لاستیک ها را صدا نمی کند. سرعت 0 تا 60 مایل در ساعت به 12.2 ثانیه نیاز دارد که دقیقاً فاجعه آمیز نیست. سه تا از رقبای پرویا با موتور V-6 همین مسیر را در برد بالای یازده ثانیه انجام می دهند. فقط این است که موتور چهار سیلندر تویوتا صدا می‌زند و غوغا میکند و فریاد می‌کشد و صداهای شگفت‌انگیزی و غیراصولی در این فرآیند ایجاد میکند. علاوه بر این، برای نگه داشتن موتور روی جوش، اتوماتیک چهار سرعته با کوچکترین تحریک و با سختی بیشتر از آنچه از تویوتا انتظار داشتیم، از کار می افتد.
آرون کیلی|ماشین و راننده
نسخه‌های قبلی با تنوع صندلی‌های بیشتری نسبت به مدیسون اسکوئر گاردن در دسترس هستند: یک نسخه پایه بدون پشتی‌ترین صندلی نیمکتی، مدل‌های خط میانی با نیمکت‌های دوقلو، چیدمان هفت سرنشین (مانند نسخه آزمایش‌شده در اینجا)، و سایرین با دو کاپیتان چرخان. صندلی هایی که در میان کشتی ها نصب شده اند. ارزان‌ترین Previa گیربکس دستی Deluxe (13,998 دلار) است و پس از آن مدل چهار چرخ متحرک Deluxe All-Trac (16,608 دلار)، LE (18,698 دلار) و پرچمدار LE All-Trac (21,308 دلار) قرار دارند.
با ضریب درگ تنها 0.34، Previa واجد شرایط آیرودینامیک است. این خودرو مانند APV های جنرال موتورز دارای شیشه جلوی شیب دار است، اما فاصله فرمان تویوتا تا پایه شیشه جلوی آن 8 اینچ کمتر است. و منحنی‌های ژله‌ای دلپذیر به اندازه‌ای کامل هستند که Previa شبیه کوچکترین مینی‌ون موجود در بازار به نظر می‌رسد. این نیست. در واقع هنوز هم خدا می داند چند ورق چهار در هشت فوتی اجباری تخته سه لا را می بلعد. یا، با صندلی‌های نیمکتی که در جای خود قفل شده‌اند، هفت بزرگسال را در خود جای می‌دهد – اتفاقاً به افرادی که در صندلی‌های وسط نشسته‌اند، بیش از دو اینچ فضای سر بیشتری نسبت به چیزی که در یک پونتیاک ترنس اسپرت لذت می‌برند، می‌دهد. در حالی که ستاره ها و راه راه ها را تکان می دهیم، ایستاده باشید.
از داخل بالا بروید و حتی بهتر می شود. فضای داخلی Previa که با محبت مونتاژ شده است به عنوان نشانه ای برای خوش سلیقه بودن و عملکرد مینی ون است. ستون های A و تکیه گاه های زاویه دار آن ها به قیمت بالایی روکش شده اند. داشبورد بزرگ – با برآمدگی وسط که باردار به نظر می رسد – با پلاستیک خاکستری برس خورده ای ساخته شده است که شبیه تیتانیوم است. خروجی‌های یخ‌ساز به قدری در مقابل فرو رفته و با فشار در داشبورد قرار می‌گیرند که به نظر می‌رسد این دو از یک قطعه قالب‌گیری تزریقی آمده‌اند. پشت میله های دستگیره در با یک یورتان منعطف پوشانده شده است که شبیه اولتراسود است. کشنده های هر دو کمربند ایمنی جلو در پانل های دیواری هموار و روکش شده پنهان شده اند. نگهدارنده نوشابه، زیرسیگاری و سطل ذخیره مرکزی (که دومی مکانی عالی برای مخفی کردن یک آشکارساز رادار یا هشت کاست استریو است) به قدری هوشمندانه یکپارچه شده اند که تقریباً مخفی هستند. تمام دنده سوئیچ در بالا قرار دارد، جایی که انتظار دارید آن را پیدا کنید. (یکی از مزایای داش باردار این است که رادیو و کنترل های تهویه در فاصله ده اینچی لبه سمت راست فرمان رانش می شوند.) و درب کشویی بار با مقاومت کمتری نسبت به درب های سرنشین در بسیاری از خودروهای لوکس باز می شود.
آرون کیلی|ماشین و راننده
تنها چیزی که Previa در حال حاضر نیاز دارد یک موتور شش سیلندر است. اما اگر کسی مشعل های استیلن را برای برنامه ریزان محصولات خستگی ناپذیر تویوتا ارسال نکند، این یک ارتقاء غیرمحتمل است. صبر کن. چقدر هستند مشعل های استیلن؟
چند نقص دیگر در جزئیات وجود دارد که شایسته ذکر است. به عنوان مثال، در حالت آرام موتور، با ورود و خروج کمپرسور تهویه مطبوع، باتلاق می‌شود و موج می‌زند. (به‌علاوه، ما متوجه شدیم که با روشن شدن سیستم تهویه مطبوع، اعمال سبک دریچه گاز سوت آزاردهنده‌ای را از خط خلاء ایجاد میکند. تویوتا مشکل مشابهی را در حدود نیمی از Previaهایی که تا به امروز ارسال شده‌اند تأیید میکند و فروشندگان مسیر را تغییر می‌دهند. خط “برای هر مالکی که شکایت می کند.”) و در تنظیم سرعت بالا، دمنده تهویه عقب، که بر روی هدلاینر درست پشت صندلی های جلو نصب شده است، صدایی شبیه یک کشتی جنگی Huey در هنگام برخاستن دارد.
وقتی به شکار وسیله نقلیه می روم، دو مورد از اولویت های من تطبیق پذیری و سازگاری است. من فکر می‌کنم Previa باهوش (اما گران‌قیمت) این معیارها را بهتر از هر مینی‌ون دیگری برآورده میکند. و اگر به طور کلی یک کاستی فاحش در مینی ون ها نبود، من واقعاً جابجایی افراد و وسایل جدید و شیک تویوتا را دوست داشتم: بی حوصلگی مطلق. برخی تحقیقات از دیدگاه من حمایت می کند. کرایسلر که این روزها بیشترین مینی‌ون‌ها را می‌فروشد، می‌گوید خریداران مینی‌ون بیش از هر خریدار دیگری به صاحبان واگن‌های استیشن با دیوارهای سفید چوبی شبیه هستند.
در مسیر آزمایشی، Previa ما تنها به 198 فوت نیاز داشت تا بتواند خود را از سرعت 70 مایل در ساعت متوقف کند. و حتی ABS هم نداشت. این عملکرد توقف بسیار خوبی برای یک مینی ون است.
این محتوا از OpenWeb وارد شده است. ممکن است بتوانید همان محتوا را در قالب دیگری پیدا کنید، یا ممکن است بتوانید اطلاعات بیشتری را در وب سایت آنها بیابید.
ما در اینجا یک پیشرفت جزئی در بسته بندی داریم. و بهترین بخش این است که میهن پرست و اشک آلود بودن اشکالی ندارد، زیرا تویوتا پرویا در آمریکا طراحی شده است – خوب، در استودیوی طراحی CALTY در کالیفرنیا، که بسیار نزدیک به حضور در آمریکا است.
Understeer زودتر از آنچه ما ترجیح می دهیم ظاهر می شود. و اگرچه حرکات جانبی بدن به طور رضایت بخشی کاهش می یابد، شیرجه رفتن و اسکات اینطور نیست. به عنوان مثال، اعمال ناگهانی ترمزها، باعث ایجاد شیب غیر ضروری به جلو می شود.
سال 2000 به سرعت نزدیک می شود و تویوتا آماده است. Previa بهترین نمونه از تفکر رو به جلو در طراحی مینی ون تاکنون است. این پکیج پوستی براق و فریبنده را به نمایش می گذارد که با ترکیبی از اشکال آینده نگر و هیجان انگیز در داخل آن تکمیل شده است. نشستن روی صندلی راننده مانند قرار گرفتن بر روی پل کشتی ستاره ای Enterprise است. پانل ابزار اگرچه اسپارت است، اما به نظر می رسد عصر فضا. خطوط گسترده و مجسمه سازی شده آن بسیار دلپذیر است. و تمام بافت های پنل تویوتا در لمس احساس خوبی دارند. Previa همانقدر که به نظر می رسد توانا است. سواری خوب، هندلینگ قابل پیش بینی و فرمان پذیری خوبی دارد. اگر موتور فلت شش بزرگتر و قدرتمندتر و سرعت سنج داشت بیشتر دوستش دارم. اما در حال حاضر، Previa به خوبی مینی‌ون‌ها است. –نیکلاس بیسون دات
و با این حال، در دو مسیر پرپیچ و خم، این مودم ترین مینی ون میکند به غیر از ترنس اسپورت، نسبت به سایر رقبای خود احساس تعادل بهتر و چابکی داشته باشید. در پشت فرمان، هیچ انقباضی که نشان دهد این وسیله نقلیه با محرک جلو یا عقب است، تشخیص نمی دهید. پرویا با قاطعیت مسیر جاده را دنبال میکند، مسیر آن با سنگفرش‌های پراکنده یا شیارهای کامیون تغییری نکرده است. مجموعه ای الهام بخش از گوشه ها را می طلبد که به حداقل اصلاحات نیاز دارد. فرمان، در واقع بهترین مینی ون موجود در بازار است: وزن خوبی دارد، مشتاق به خود محوری و تقریباً کاملاً خطی است.
از زمانی که میکروباس اصلی فولکس‌واگن بیش از بیست سال پیش در جاده‌های عقبی آگاهی ضد نظام من لنگان لنگان راه افتاد، اینقدر در مورد یک ون هیجان‌زده نبودم. فولکس‌واگن قدیمی به همه کسانی که ایده‌های معمولی در مورد حمل‌ونقل دارند، می‌گفت: «شکل کن». دوستی، در واقع چیزی است که Previa در مورد آن است. از شکل دوست داشتنی کفشدوزک گرفته تا دسته های کنترلی غلاف فضایی کاربر پسند، ماموریت کاربردی خود را با لذت کامل انجام می دهد. تویوتا اطمینان حاصل کرده است که از مسافران به خوبی مراقبت می شود و محموله به طور کامل بلعیده می شود – و تبدیل از جابجایی افراد به حمل بار یک کار تقریباً بدون دردسر است. همه اینها و فضای داخلی کاملاً هنرمندانه، Previa را به یک حمل‌ونقل کم استرس و لذت بالا تبدیل میکند. Previa نوعی آینده نگری را نشان می دهد که سه قلوهای مینی ون جدید جنرال موتورز به آن اشاره می کنند اما نمی توانند ارائه دهند. طراحی عصر جدید تویوتا بیش از ظاهر خوب انجام می دهد، بلکه علم مینی ون را به یک هواپیمای جدید ارتقا می دهد. . . دوستی همانطور که قبلاً در مورد اتوبوس فولکس‌واگن می‌گفتم: “دور است، مرد، دور است بیرون” –سیپوهای ثروتمند
قیمت دهی دهه 90
از شماره سپتامبر 1990 ماشین و راننده.