آزمایش دیگر مخصوص خودروهای الکتریکی که انجام می‌دهیم، آزمایش شارژ سریع است، که در آن هر وسیله نقلیه را از 10 تا 90 درصد حالت شارژ بر روی سریع‌ترین تجهیزات شارژی که یک وسیله نقلیه می‌تواند تحمل کند، شارژ می‌کنیم. چرا از خالی تا 100 درصد نه؟ اولا، از نظر لجستیکی چالش برانگیز است، اما نحوه استفاده صاحبان خودروهای برقی از شارژ سریع نیز اینطور نیست. از آنجایی که با نزدیک شدن به شارژ باتری، سرعت شارژ به میزان قابل توجهی کاهش می یابد، نشستن و منتظر ماندن برای شارژ کامل باتری، وقت تلف کردن است. به عنوان مثال، ممکن است برای شارژ از 10 تا 80 درصد به همان مقدار زمان نیاز باشد که از 80 تا 90 درصد طول می کشد. هنگام تردد در جاده با خودروی برقی، توقف بیشتر برای مدت زمان کوتاه‌تر از نظر زمان کارآمدتر است.
برخی از خودروهای الکتریکی 20 درصد کمتر از رقم برچسب پنجره در تست بزرگراه ما برد دارند، اگرچه برخی دیگر، معمولاً از خودروسازان آلمانی، از ارقام محدوده EPA خود فراتر رفته اند. این امر استدلال ما را برای انجام آزمایشات خودمان تأیید می کند، هم به دلیل فاصله بزرگراه ها از عدد برچسب پنجره و هم به این دلیل که این ارقام مقایسه سیب به سیب کامل نیستند.
تست شارژ سریع DC
ما همیشه قبل از وزن کردن وسیله نقلیه، باک بنزین را پر می کنیم. اما برای خودروهای الکتریکی این کار ضروری نیست، زیرا بسته باتری کاملاً شارژ شده وزن بیشتری ندارد. برای آزمایش عملکرد خود – شتاب، ترمز، لنز لغزنده، حداکثر سرعت – ترتیب اجرای آزمایش‌های خودروهای برقی را تغییر می‌دهیم. از آنجایی که حداکثر توان خروجی یک بسته باتری با کاهش وضعیت شارژ کاهش می‌یابد، ما همیشه شتاب شروع ایستاده خود را در ابتدا با باتری تا حد امکان نزدیک به 100 درصد انجام می‌دهیم. ما معمولاً وسایل نقلیه آزمایشی را به مجموعه شارژرها در مسیر آزمایش وصل می‌کنیم و آنها را کاملاً شارژ می‌کنیم، که تقریباً یک مایل برای رسیدن به مسیر فوری باقی می‌ماند. یکی دیگر از گزینه های آب میوه گیری که گهگاه از آن استفاده کرده ایم این است که یک وسیله نقلیه را به طور کامل در دفتر خود شارژ کنیم و سپس آن را به مسیر آزمایشی بر روی یک تریلر ببریم.
تست برد بزرگراه 75 مایل در ساعت
برای تست شارژ، میزان شارژ و وضعیت شارژ باتری را در هر دقیقه و همچنین چند دقیقه (یا ساعت و دقیقه) طول می کشد تا آزمایش را کامل کنیم، ثبت می کنیم. جالب‌ترین و قابل مقایسه‌ترین جزئیات، میانگین نرخ شارژ در کل آزمایش است، اما همچنین داشتن بالاترین اوج، نقطه افتخار فناوری است. علاوه بر این، مقدار انرژی وارد شده به وسیله نقلیه در مقابل مقدار بسته باتری به ما امکان می دهد تا تلفات ناشی از شارژ سریع را محاسبه کنیم.
برد، عدد بسیار مهمی برای خریداران خودروهای برقی است که بسیار مهمتر از ارقام کارایی خودروها (MPGe) است. هر وسیله نقلیه دارای یک شماره برد روی برچسب پنجره خود است که طبق روش EPA به دست می آید. اما ما به دو دلیل بزرگ می‌خواستیم به رقم واقعی خودمان دست پیدا کنیم: اول اینکه در قوانین سازمان حفاظت محیط زیست فضایی وجود دارد و خودروسازان مجاز هستند از روش‌های مختلفی برای رسیدن به این رقم استفاده کنند. این بدان معناست که ارقام برد EPA لزوماً مقایسه دقیقی بین هر دو خودرو ارائه نمی دهد. همچنین، چرخه‌های تست EPA با سرعت بسیار کمتری نسبت به رانندگانی که معمولاً در بین ایالت‌های ما تجربه می‌کنند اجرا می‌شوند. ما سرعت 75 مایل در ساعت را برای تست خود انتخاب کردیم زیرا رانندگی با سرعت بالا و ثابت بدترین حالت برای یک خودروی برقی است (این مورد برای خودروهای گازسوز نیست، که ما با سرعت 75 مایل در ساعت می‌چرخیم تا یک رقم مصرف سوخت در بزرگراه بدست آوریم) . دلیل دیگر این است که در سناریویی مانند یک سفر جاده ای در بزرگراه که در آن مایل های زیادی در روز رانندگی می کنید، برد بیشترین اهمیت را دارد. تقریباً هر خودروی برقی موجود در بازار زمانی که ساعت‌ها در ترافیک کند شهر گیر می‌کند برد کافی دارد.
تست یک اصل اصلی است ماشین و راننده، چیزی که از سال 1956 به همه کارهای ما تزریق شده است. این پایه داده های عینی همراه با مشاهدات ذهنی ما عمق جدی را به بررسی های ما می بخشد. این به ما امکان می‌دهد از جملاتی مانند «این خودرو تا 60 مایل در ساعت سریع‌تر احساس می‌کند» به نتیجه‌گیری قطعی در مورد سرعت، چسبندگی در پیچ‌ها، صدای داخلی، حجم بار و مجموعه‌ای از ویژگی‌های مهم دیگر خودرو حرکت کنیم. اما هجوم نسبتاً اخیر وسایل نقلیه الکتریکی باعث شده است که ما رژیم آزمایشی معمول خود را از چند جهت تغییر دهیم و همچنین چند تست مخصوص EV را برای برد و شارژ اضافه کرده‌ایم.
اکثر تست ها هنوز یکسان هستند، برخی تغییر یافته اند
ما آزمایش‌های محدوده خود را عمدتاً در بزرگراه‌های اطراف دفتر Ann Arbor، میشیگان خود انجام می‌دهیم، و معمولاً آنها را در وسط روز یا در شب‌ها یا آخر هفته‌ها که کمترین ترافیک است انجام می‌دهیم. ما با شارژ کامل شروع می کنیم و تا زمانی که ممکن است با سرعت 75 مایل در ساعت تأیید شده توسط GPS می دویم و در نیمه راه دور می زنیم تا به پارکینگ اداری خود برگردیم. ما کل دویدن را با VBox LapTimer یا Driftbox ضبط می کنیم و همچنین وضعیت شارژ باتری و برد پیش بینی شده خودرو را هر پنج مایل ثبت می کنیم. ما آن نقاط داده را در دو خط روند جمع آوری می کنیم که از آنها برای برون یابی چند درصد آخر باتری که استفاده نکرده ایم استفاده می کنیم. ما به طور کلی از خطی بودن کاهش شارژ باتری و اینکه در طول مسیر به صفر کاهش نمی‌یابد متعجب شده‌ایم. سپس دامنه را تا نزدیکترین افزایش 10 مایلی به سمت پایین گرد می کنیم.
یادگیری نکات و نکات مربوط به خودروهای برقی همچنان بسیار جالب است، و مهم نیست که صنعت خودرو چگونه تکامل می‌یابد، ما به دنبال راه‌هایی برای آزمایش هر وسیله نقلیه‌ای در جاده‌هایمان خواهیم بود.