این یکی، با 1200 مایل، نزدیکترین چیزی است که به احتمال زیاد تا به حال پیدا خواهید کرد. مطمئناً بهتر از آن چیزی است که من در حدود سال 1994 رانندگی کردم. و در حالی که برخی از مردم ممکن است رنگ را به عنوان آلو توصیف کنند، من می توانم بگویم که این رنگ گیلاسی قوی است.
اما وقتی در تست درایو چند مایلی پشت سرم قرار گرفتم، شروع به درک معامله با مونت کارلو SS کردم. این ماشینی نیست که در مسیر کشیدن لغزشهای صورتی یا خرد کردن گوشهها در برخی از جادههای کوهستانی باشد. این در مورد غلت زدن و احساس بد در یک کوپه آمریکایی بزرگ است، V-8 که از اگزوز دوگانه غوغا می کند، که توسط مخمل شرابی احاطه شده است. این خودرو در انتهای سلطه کوپه GM با محرک عقب قرار داشت و به زودی جای خود را به خودروهای V-6 محرک جلو داد که هرگز به این برند اعتماد نکردند، حتی اگر عملکرد آن را تحت الشعاع قرار دهند. فقط این نیست که دیگر خودروهایی مانند این وجود ندارد – حداقل سه دهه است که چنین خودروهایی وجود نداشته است.
یک تریلر بیاورید