آرتورا مخفیانه و عجیب است، چیزی که می توان در کل برای برند مک لارن گفت. با هدایت همان روح مهندسی نوآورانه که در خودروهای مسابقهای آن به چشم میخورد، این مارک به دلیل پیگیری بیوقفه و با روحیه راهحلهای جدید مشهور است، حتی اگر برخی از این تلاشها چرخ را دوباره اختراع کنند.
به همان اندازه خسته کننده – یا تسکین دهنده، یا فقط مرموز – راهی است که آرتورا قوانین ارگونومیک کوچک مک لارن را از بین می برد. درست زمانی که ما به دکمه هوم شبیه به آیپد در صفحه مرکزی عادت کرده بودیم، دکمه هوم آرتورا مانند تاج ساعت مچی به سمت کناری حرکت میکند. تابلوی باز کردن درهای دو وجهی به جای پنهان شدن در چین های دریچه های هوا، اکنون در یک دستگیره نصب شده است. کنترلهای صندلی بیرونی جایگزین کنترلهای داخلی میشوند، عملکرد بالابر دماغه به جای یک اهرم با یک دکمه سخت فعال میشود و دستگیرههای دندهمانند آزاردهندهای که عملکردهای تعلیق و نقشهبرداری عملکرد را کنترل میکنند، جای خود را به راکرهای کوچک مشت مانند متصل میدهند. به خط تیره در ساعت 11 و 1. ما حتی مجبور نبودیم دکمه «فعالسازی» را فشار دهیم تا این سیستمها کار کنند. تغییر خوب است؟
با آرتورا، این کاملاً تحت اللفظی است. برای این خودرو، پیرلی فناوری تایر هوشمند Cyber Tire خود را معرفی کرد – لاستیکهای P Zero چسبنده در پیکربندیهای خیابانی، پیست و زمستانی که مجهز به یک “تاول” داخلی حاوی سنسور بلوتوث است. این به رایانههای داخل خودرو اجازه میدهد تا فوراً لاستیک آن را تشخیص دهند و همچنین فشار هوا و دمای لاستیک را بخوانند. ما این فرصت را داشتیم که این را در عمل ببینیم، زیرا Artura قرمز شعلهای ما P Zero Corsa PZC4 را که در پیست چالشبرانگیز 26 دور آسکاری میپوشید، در مقابل P Zero PZ4هایی که در جادههای تقریباً در حال سوختن میسوختیم، تشخیص داد. ما این را میدانستیم زیرا ماشین نماد پرچم شطرنجی کوچکی را روی داشبورد نشان میدهد و از تلاش ما برای نگاه کردن به دیوارهای کناری صرفهجویی میکند.
با این حال این زیست پذیری یک نعمت و یک نفرین است. از زمانی که MP4-12C تجسم معاصر این شرکت را در سال 2011 آغاز کرد، مک لارن ها در رفتار و ظاهر بسیار پرشورتر شدند. و از برخی جهات، آرتورا شبیه بازگشت به این پایههای معمولی است. مطمئناً سریع است و فوراً به عنوان یک چیز عجیب و غریب قابل تشخیص است – دارای خطوط ورودی است و تکیه گاه های پرواز – اما لزوماً احساس، صدا یا سریع به نظر نمی رسد. موتور بدون اینکه فوران کند، سرعت میگیرد و دور میبرد. گیربکس جابجایی سریع را انجام میدهد، بدون اینکه گردنها به هم بریزند. و از نظر مشخصات، آرتورا شبیه یک فراری F430 است که تلاش میکند از دهانه یک نوبل M400 فرار کند که توسط یک لکسس SC430 بلعیده شده بود. جذاب؟ آره. هیجان انگیز؟ نه واقعا.
مک لارن وزن خود را تا 3400 پوند کاهش داد که طبق استانداردهای امروزی سبک است، اگرچه این وزن چند صد پوند از کوپه های قبلی 570S یا 720S سنگین تر است. با این وزن، موتور 120 درجه 3 لیتری V-6 – 577 اسب بخار، 431 پوند فوت – به تنهایی احساس تنومندی می کرد. اما یک موتور الکتریکی 94 اسب بخاری که در جعبه دنده قرار گرفته است به آن ملحق می شود که مجموعاً 671 اسب بخار و 531 پوند فوت گشتاور دارد. موتور الکتریکی 34 پوندی علاوه بر امکان برد 11 مایلی فقط الکتریکی، به مک لارن این امکان را میدهد تا از دنده عقب در گیربکس خلاص شود و دنده عقب به طور کامل توسط موتور کنترل میشود. باتری 7.4 کیلووات ساعتی را می توان توسط V-6 شارژ کرد، که باید نگرانی های باتری مرده را که Artura شما معکوس می کند، کاهش دهد. برای حفظ احساس ترمز، ترمز احیا کننده وجود ندارد.
از زمانی که مک لارن با MP4-12C 2012 به خودروهای خیابانی بازگشت، همه خودروهایش از وان فیبر کربنی استفاده میکنند. آرتورا، اولین خودروی ساخت داخل، به طور جامع با مواد کربنی جدید بازطراحی شد. زیر فریم های آلومینیومی جلو و عقب همچنان به آن پیچ می شوند. با وزن 181 پوند، وان کمی سنگینتر است، زیرا ستونهای B بیشتر به سمت بالا کشیده میشوند و کمربندهای ایمنی مستقیماً به آن متصل میشوند. وان علاوه بر محافظت از سرنشینان، از مخزن سوخت و بسته باتری محافظت می کند.